RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Uładzimier Niaklajeŭ
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
Turaŭ
Dzie chram kałiści byŭ – ciapier piŭnaja...
Cyhan viasioły skača i śpiavaje,
Udała ŭkraŭ kania – udała zbyŭ
I hrech zapiŭ!
Tut chram kałiści byŭ...
 
Pravincyja!
Lublu tvaje kantrasty!
Lublu tvoj lud
                                      skułasty i harłasty,
Prastor, prapachły niebam i ziamloj!..
Ale našto, skažy mnie, kałi łaska, ty,
Kryšyć mury historyi svajoj?..
 
Cyhan šaleje! Mlejuć mužyki.
Historyja maja. Palešuki.
Naljuć pa šklancy – ścisnuć kułaki.
Jak piłaramy, chodziać žaŭłaki.
 
– Ty, moža, rasstaraŭsia b, ha, Symonka?
Za pieršaj
                      i hamonka nie hamonka...
Symon nia złomak –
Za druhoj,
Za trejciaj
Pajšła razmova pra žyćcio na śviecie.
 
– A što žyćcio?..
Idzie, jakoje jość.
My hości ŭsie – i ty taksama hość.
Adzin švejcar vuń, jak u horle kość.
Durny mužyk...
Davaj,
              jamu na złość...
 
Švejcar cikuje – vokam nie mirhnie,
Jon znaje sam, što iścina ŭ vinie,
Ale na słužbie pre ź jaho natura
Baraćbita za servis i kulturu.
 
«Panas! Davaj da nas, švejcarski car!..»
Uśmieškaj, jak małankaj, błiśnie tvar
Z toj ciemry, dzie schavany ad ludziej
Suzori i hałaktyki nadziej.
 
Rahoča žartaŭnik – až stohnuć miski.
Da Homla – ho!..
Jašče dalej da Mienska...
 
Cyhan
              tancor i praŭda nie błahi!
– Čaho siadziš?!
Ustaŭ nia z toj nahi?..
 
Pravincyja!
Praniźłivaść tuhi,
Hłuchija kala Turava śniahi,
A niekałi... Ale było daŭno,
Pravincyja! Prahorkłaje vino,
Pravincyja! Malenstva son čaroŭny!..
Ja tolki tut sabie samomu roŭny,
Pravincyja! Jak być mnie, jak mnie žyć –
Nia vykazać, što na dušy lažyć...
 
Śmiajecca dzieŭka,
                                      poŭnaja hrudziej.
U kruh jaje!
Da ludu!
Da nadziej!
I-ech, škada, što kašy ź joj nia zvaryš!..
 
– Ty što, tavaryš?..
– Zachmialeŭ tavaryš.
– Dy nie čapajcie, chaj sabie paśpić...
Pravincyja! Jak soładka bałić!
Kačaju pa stale zmakreły miakiš:
Jość, dziakuj Bohu,
Turaŭ, Zelva, Miadziel!..
Cyhan kryčyć:
– Ty nie haroćsia, hość!
Nie prapadziom! Jašče, brat, koni jość!
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.