Калі запросяць мяне ў краіну, дзе продкі нашыя княжаць наўзьдзіў, ты ня кідай на каўчэг мой гліну, а гронку воўчага лыка ўскладзі. Дай мне ружовую замест сьвечкі, каля галавы пакладзі, як вянец. Ціхманыя воблакі, нібы авечкі, няхай абжалосяць мой хуткі канец.
|
|