Я вечна адзін. Прыходзьце глядзець мой старэнькі «тэле». Мы будзем удвох на самоде. Намітусь у мяккіх фатэлях. I вы мне раскажаце нешта пра тое, што іншым да фені, што ў краме скруцілі вам рэшту, што ў вашай маленькай жмені ня маеце вы нічога, што хочацца вам проста, як іншай любой жанчыне, мужчыну любога росту (хай нават не разумее, каб толькі быў зрэдку побач). Я вечна адзін. I на фі – ласофій кнігі-тамы! Заходзьде без эпітафій, мы будзем з вамі «на ты», а з намі будзе, дальбог жа, хтось трэці, як быццам звыш, нашэптваючы прыгожа пра Хельсінкі і Парыж.
|
|