Да пытаньня пра тое, як пішуцца вершы
|
Фатэль. Раскоша адзіноты. Любімай кнігі пераплёт цябе прагненьнем да работы пратне зьнянацку навылёт. Ты аркуш чысты асьцярожна перад сабою пакладзеш, адчуўшы, як душа трывожна пайшла пісаць свой белы верш. Імпэту хопіць на хвіліну, а потым зноў фатэль. Адзін ты будзеш корчыцца ад спліну і клясьці хуткі лёт гадзін. Ды, наталіўшы смагу кавай, засьнеш апоўначы, дальбог, прызнаньнем трызьнячы і славай, згарнуўшы коўдру каля ног.
|
|