Я не герой, я проста адзінокі,
зацяты ў рукаблудзтве пісарчук,
душы сваёй перапаўняю докі
сталёвымі кантэйнэрамі мук.
I слабы я, каб быць героем часу,
і думаю брутальна пра жанчын,
і не люблю зусім людзкую масу,
тым больш не пераварваю мужчын.
Брутальны я, і з плямбаю героя
ня мне хадзіць, задзёршы ўгору нос,
збыткоўная ўва мне гнязьдзіцца мроя,
усё часьцей начамі сьніцца зброя,
і хочанца пакінуць межы рою,
ці, як жуку, схавацца за карою,
альбо ўкалоцца і пайсьці ў разнос,
альбо зрабіць зь нявыплаканых сьлёз
учынак, што й дыктуе мне мой лёс.
|
|
