Мае вершы, як сьмерці, баяцца паперы.
А здараецца часам, што нават мяне.
Быццам плямаў крывавых на белай сьцяне,
мае вершы, як сьмерці, баяцца паперы.
Нібы келіха тога, што не абміне,
як выпрабаваньняў у веры...
Мае вершы, як сьмерці, баяцца паперы.
А здараецца часам, што нават мяне.
|
|
