РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Песьня вольнага чалавека
Дарэмна сьвістамі нагаек
Застрашыць хочуць тыраны,
Нагнаўшы чорных соцень шаек,
Акулі рукі ў кайданы, –
          Душой я вольны чалавек,
          І гэткім буду цэлы век!
 
Ня страшны мне Сібір, астрогі,
Меч катні над шыяй маей,
Хоць і скуюць мне рукі й ногі,
Хоць зрэнкі выдзеруць з вачэй, –
          Душой я вольны чалавек,
          І гэткім буду цэлы век!
 
Нам есьці хочацца тым болей,
Чым горай голад прыгняце,
Тым рвёмся больш мы і да волі,
Чым меней к нам яе ідзе.
          Душой я вольны чалавек,
          І гэткім буду цэлы век!
 
Дарэмна гіканьне нясецца
Дэспотаў подлых над зямлёй,
Што воля ў путы акуецца,
Згняцецца сілаю, пятлёй.
          Душой я вольны чалавек,
          І гэткім буду цэлы век!
 
Ці ж людзі сонца згасіць могуць,
Згасіць, як сьвечку, яснасьць дня?
I волі ж дэспаты ня змогуць,
Бо воля сонейку раўня.
          Душой я вольны чалавек,
          І гэткім буду цэлы век!
 
[1905–1907]
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.