Няма хлеба, няма солі, – Чужому рабі; Няма шчасьця, няма долі, – Вось тут і жыві! Во зіма, – мароз вялікі, – Дровы ў Менск цягні; Дзеткі зьмёрзлі: енкі, крыкі, – Вось тут і жыві! Прайшла зімка, цёпла стала, Вясна на зямлі, А тут корму, хлеба мала, – Вось тут і жыві! Вясна, лета – час рабочы: Ары, касі, жні; Пот крывавы заліў вочы, – Вось тут і жыві! Прайшло лета, прыйшла восень, – Падаткі нясі, А дзяцей абдзёртых восем! – Вось тут і жыві! Вот і будзь шчасьлівы, браце, Долі не кляні: Холад, голад, бяда ў хаце, – Вось тут і жыві! Працуй цяжка дні і ночы, Пагарду цярпі; Сказаў праўду – дзяруць вочы, – Вось тут і жыві! У палацы п’юць, гуляюць, Сьвецяцца агні; Мяне ж з хаты выганяюць, – Вось тут і жыві!
[1905–1907]
|
|