Ці пойдуць пажары, хваробы пад стрэхі,
Ці голад, ці холад, ці смутак у хаце, –
Ня йдзі да палацу шукаці пацехі! –
Там толькі пачуеш зласьлівыя сьмехі.
Ой, раю – ня рвіся к багатым, мой браце!
Ня рвіся к багатым ты, доляй убогі,
Ня нойдзеш сэрц братніх, дзе толькі багацьце!
Там будзеш сабой выціраці парогі,
Табе, як сабацы, косьць кінуць пад ногі...
Дык слухай! – ня рвіся к багатым, мой браце!
Багаты гуляе, адзеты і сыты,
Багатаму цэлы век сьвята па сьвяце, –
Ты ж вечна працуеш, век потам абліты!
Дык будзь чалавекам, бо ты ж не забіты!
Падшэптаў багацьця ня слухай, мой браце!
[Да 7(20).IV.1906]
|
|
