 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Дваццаць пяць год – гэта многа і мала.
Дваццаць пяць год – гэта лёгка і цяжка.
Вось і злажыла я гэту сярмяжку
са сьмехам бадзёрым, і сілаў хапала.
Ішла я праз тундру ў мароз, ў непагоду,
глядзеў штык у плечы, чало мне пацела...
Ці ж гэта так страшна? Для шчасьця народу
скрозь полымя ў ранах ісьці б я хацела!
Бы ў полі калосьсе – ўсіх зьнішчылі каты.
Бы камень ля межаў – адна засталася.
I кінулі сына малога за краты,
спыняючы крокі дзіцяці прадчасна.
Я вынесу ўсё у цярпеньні і сьцюжы,
ідучы ў лахмоцьці ў прамоклую восень.
Каб гора каханай Радзімы адужаць,
мне сэрца жывое яшчэ засталося!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
