 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Месяц рэжа неба на барозны,
сее жытам-зоркамі ўначы.
Так трывожна неяк і так грозна
раненая Беларусь маўчыць.
Бітвы, войны, страшныя пажары,
як пабоішча – мая зямля.
Колькі раз па ёй, як лівень з хмараў,
кроў чужая і свая плыла?!
Хтосьці з пушчаў, з рэкаў край наш выткаў,
пасяліў між імі цьвёрды род.
Чацьвяртованыя вечна недабіткі,
ажываем зноў каля балот.
Глянеш вокал – кроў у жылах стыне,
і душа зьнямелая баліць.
Зьбіты край наш сёламі пустымі
ў неба непагоднае глядзіць.
Не з падзякай, не казённым хорам –
сэрцы тут скрываўлена пяюць.
Каміны ўгару глядзяць з дакорам –
чорны жаль па тых, што не жывуць...
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
