 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
Цячэ, шапоча
Жвір скрозь пальцы. У руцэ
Застаўся камень.
2
Чаму вы, пташкі,
Ня зьведалі адзіноты
Па-над зямлёю?
3
Далёка ў небе
Марозна-сінім ранкам
Сканала зорка.
4
Несупынны дождж.
Як дзіця, спадзяюся
На будучы дзень.
5
Цаліком іду.
Сорак дзён парожняя
Дзедава хата.
6
Бруіцца вецер –
Засыпаючы сьляды –
Пясок бруіцца.
7
Наліваецца
Лакам цёпла-залатым
Ліст магноліі.
8
Ломкі лябірынт
Падлічвае памылкі
Шляхоў лягічных.
9
Са жмені ў жменю
Няспынна і марудна
Сыплецца жарства.
10
Кроплі чарніла
Упалі на чысты стол –
Зорнае неба
11
Пяро на сьнезе
Кінула пташка.
Каму, як ня мне?
12
Некалі ў мяне
Пластмасавы чалавек
У шкатулцы жыў.
13
Пазабаўляцца б
З такім прывабным сінім
Электрадротам.
14
Заснуў пад дажджом
Алавяны салдацік
У пясочніцы.
15
Не памылюся –
Назваўшы запальнічку
Любімай кветкай.
16
Памыляюся?
За павелічальным шклом
Той жа самы сьвет?
17
Шэрань на слупах.
Не спыняецца цягнік
Ля вясковых хат.
18
Халодны пакой.
Ціўканьне гадзіньніка
Не дае зануць.
19
Малады ліхтар,
Ты, напэўна, першы з нас
Павітаешся.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
