Блакiтны, рэдкi, лёгкi небасхiл Шарэў i ружавеў над мяккiм даляглядам, Над сьнегам i за сiнiмi стваламi сьлiў, За цiхiм i спусьцелым нашым садам. Ледзь бачны, белы маладзiк сьвяцiў Над iльдзяным, зiмовым сном прысады... Дарогi абмiнаюць белы груд, Наш сад – майго спакою кут.
|
|