Блакiту рух над попелам паданьняў У небе, мiж жывых iстот-аблок, Стварае сьвет з празрыстасьцi каханьня. Блакiтна-белы, сьветлы галубок, Пачуўшы востры крык драпежнай канi, Ляцiць, ляцiць, хаваецца у змрок. Няспынна зьменлiвасьць аблокаў – Малюю белым на блакiтным шоўку.
|
|