РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Адам Глёбус
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Космас
Іду праз боль да разуменьня слова,
Губляю цела, сон i пачуцьцё,
Губляецца астатняя ахова –
Безабаронным робiцца жыцьцё.
 
Халодны, вадкi, цьвёрды, цёплы космас
Стаiць у рухах i над мiтусьнёй...
У вогненных, блiскуча-белых космах
Палае праўда, зьнiтаваная з хлусьнёй...
 
А ён адзiны, той, хто мае права –
Стаяць, не варушыцца, не крычаць.
Ён – космас, i яго над намi слава
Спакоем прымушае ўсё гучаць.
 
І мы гаворым, блытаючы словы,
Сьпяшаючыся зразумець сябе,
Чытаем у падручнiках умовы,
Ня ведаючы, што сказаць i дзе...
 
Ідзе, iдзе праз космас нерухомы
Мой верад – мой пякуча-жорсткi боль,
І кiдаецца ў небыцьцё са стромы...
Крывёю пахне новай думкi соль.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.