РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Алесь Гарун
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Праводзіны
Браце мой любы!.. Ідзеш на вайну... 
– Кліча агульны прыказ... 
Кінеш радзімую ты старану, 
Кінеш сямейку і нас!

Можа, ня ўбачымся болей з табой – 
Бог яго ведае, брат! 
Як праканаціся ў долі сьляпой: 
Пусьце? – ня пусьце назад?

Сорам і ганьба для сьвету вайна, 
Як ні мяркуй, ні судзі; 
З боскіх законаў сьмяецца яна... 
Мусіш, аднак жа... Ідзі!

Йдзі, не трывожся: маленькіх тваіх 
Будзем карміць, даглядаць, 
Ў разе ж... дай Бог, каб вярнуўся да іх!.. 
Будзем, як ты, гадаваць.

Гэтак... I ўсё, што хацеў я сказаць? 
Пэўне, усё... Пачакай! 
Нам пастарайся адтуль напісаць, 
З думкі  с в а і х  не спускай.

Потым... Пасунуцца ў бітву палкі – 
Ты баязьлівым ня будзь: 
Сьмелага сэрца ня раняць штыкі, 
Кулі яго не праб'юць.

Будзе праціўнік пабіты ляжаць, – 
Ты пашкадуй яго, брат! 
Раны завяжаш, паможаш устаць, – 
Й ён чалавек і салдат.

Брат, у далёкай сваёй старане 
Мае ён дзетак, сям'ю... 
Помста ці хцівасьць цябе як штурхне, 
Ўспомні сямейку сваю.

Старасьці, цноце ня помні ураз, 
Гэтым сумленьня ня плям. 
Быў чалавекам ты, браце, у нас, 
Будзь чалавекам і там.

Мы у Вялікага будзем прасіць, 
Ты каб вярнуўся здароў... 
Н-ну! – разьвітаемся... Сэрца баліць... 
Дай жа абнімемся зноў!
 
14.VIII.1914.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.