РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
І як тут не сьмяяцца...
На нашым хітрым сьвеце
        Ўсяляк жыве народ:
Адзін жыве па-людску,
        Другі жыве, як скот.
 
Адзін другім гандлююць,
        Купляюць, як той квас, –
Падноскі падбіваюць
        Стаячаму ня раз.
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось мчыцца пан на парцы,
        Упражка зіхаціць!
І конікі абмыты,
        I панскі лоб блішчыць.
 
На цэлы сьвет з пагардай
        Дзікім глядзіць казлом,
А быў жа ён нядаўна
        Авечак гандляром.
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось хцівец грошы многа
        З працэнтаў назьбіраў.
I фабрыку паставіў –
        Людзям заробак даў.
 
Працуе душ галодных
        Там соценькі са дзьве,
А ненасытны хцівец
        Крывавы пот гняце.
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось доктар, пан вяльможны,
        Лякар мужчын, кабет,
Вядзе убогіх, хворых
        Ў асобны кабінет.
 
Пукнуў, паслухаў троху
        I кажа рубля даць,
А сам, як быў студэнтам,
        Шоў бедным памагаць!..
 
І як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось ксёндз, служэбнік Божы,
        Ўвесь навучае люд,
Каб у касьцёл хадзілі,
        Каб не грашылі тут.
 
Каб к жонкам на вячоркі
        Ня бегалі чужым,
Бяднейшым памагалі;
        А сам?.. ну, Бог і зь ім!
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось аканом пузаты,
        На чым ёсьць сьвет, раве,
Хоць клёку за капейку
        Ня мае ў галаве.
 
I лае так сусьветна
        Вясковых ён людзей;
А пасьвіў жа нядаўна
        У вёсцы той сьвіней.
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось шляхціц, марны шэршань,
        Той выскачак адзін,
Душу заціркай муча, –
        Ужо ён гаспадзін!
 
Бяднейшаму ўжо брату
        Рукі не падае,
Хоць сам такія ж лапці
        На ногі надзяе.
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Вось мужычок быў хітры, –
        Абралі старшыной;
Як чорт перамяніўся,
        I свой яму ня свой!
 
З ураднікам у шайцы
        І зь пісарам у лад
Ён мужыкоў, як ліпак,
        Абдзёрці ва ўсім рад.
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
*

Цяпер свае прыпеўкі
        Я кіну да пары,
Бо шмат каму, напэўна,
        Яны не па нутры.
 
Бо, як там кажуць: шапка
        На злодзеі гарыць
Ці – парасё хто ўкрадзе,
        Таму ў вушах пішчыць...
 
I як тут не сьмяяцца
I праўды не сказаць:
Варон на сьвеце многа,
Ды некаму страляць.
 
12.V.1906
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.