 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Так дождж да сасьмяглае глебы жадзён,
Так з будняў ясьнее нядзеля.
Напоўнім гранёныя келіхі дзён
Пітвом, што ўскрыляе надзею.
Рыфмуецца дзіўна: «сяло – весяло».
З крынічных, чаромхавых вёснаў
Куды ж так далёка нас, брат, занясло?
Ёсьць песьні. Няма падгалоскаў.
Зьдзіўляемся лугу у красках: «Які!»
На сіняе молімся неба.
Як быццам павінны – рука да рукі...
Галубім ня тых, каго трэба.
З чаго б гэты міг паміж намі жадзён?
Чаму нечакана нямею?
Напоўнім гранёныя келіхі дзён
Пітвом, што ўскрыляе падзею.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
