Запозна радасьць, як дасьпелы яблык.
Запозна ў абарот бярэ прагноз.
Мне раілі. Ва мне шукалі д'ябла.
Слаўцом жывучым кідалі: «Калхоз!»
Мне ж гэты дол, мне гэты ліст – прычасьце,
Што да акна зажурана прыпаў.
Я за плячыма маю трохі шчасьця
Ад баразны, ад жытняга снапа.
Мне – гэты груд! I багуновы верад!
I чыстыя крышталінкі расы!
Я прад вачыма маю белы бераг,
Куды здалёк вяртаюцца буслы.
Ня трэба, каб усе мяне любілі,
Бо і сама камусь сказала: «Не!»
Вось дождж цурчыць. Яму шапчу я: «Мілы,
Ты ўвесь цяпер праліўся за мяне».
|
|
