Не адыходзь! Цябе так многа Між зор, між сноў, між лугаўя. Над горкай памяцьцю былога Якая я, якая я? Застынь, каб мне хоць раз вярнуцца Да вуснаў, нібы ручая. Між дзікіх ягад і настурцый – Якая я, якая я? Хоць прашумі вясёлым ліўнем! – Хай сьлед падкажа каляя. Паміж няшчасных і шчасьлівых – Якая я, якая я? Ні ў поля вольнага, ні ў гаю, Ні ў зор, ні ў сноў, ні ў лугаўя, Я ў аднаго цябе спытаю, Якая я.
|
|