РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Яўгенія Янішчыц
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Дурная Ганна
Бяссоньне мучыць галаву,
Ні сьледу – да парога.
 
«Пытайцеся, пакуль жыву,
Я пакажу дарогу».
 
Зьбірае пер'е і траву,
Увішна трэ падлогу.
 
«Пытайцеся, пакуль жыву,
Я пакажу дарогу».
 
На ўскрайку вёскі, дзе папас,
Жыве дурная Ганна.
На ўсё ў яе – адзін адказ,
На ўсё – адно пытаньне.
 
А рукі, быццам буралом.
Травой прывялай – шчокі.
...У чыстым полі за сялом
Ёсьць страшны роў глыбокі.
 
Вайна і посьвіст салаўя
Зьмяшаліся няўцямна.
Была сям'я. Было – сем «я», –
Усіх накрыла яма.
 
Былінку горкую сарву
I ўчую праз трывогу:
– Пытайцеся, пакуль жыву,
Я пакажу дарогу.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.