Да сьлязінкі прамыю ваконца,
Будзе ласкай хмялець галава.
О, якое ўлюбёнае сонца:
Сьнег прачэшацца, гляне трава!
Ой, ды іншае долі ня трэба,
Хоць зьнясло крыгаломам масты.
О, якое сінюткае неба:
Сьнег прачэшацца, глянуць лісты!
Будзе год залаты, хлебадайны,
Грозны год ярыну абміне.
Як вясна, я стаю маладая
У шырокім і чыстым акне.
Толькі дзіўная сінь, толькі дрэвы,
Толькі ласкай баліць галава!..
Ты шукаў маю сьцежку? Дарэмна.
Сьнег кладзецца, і гіне трава.
|
|
