Паплыў туман па беразе,
Густой расой апаў.
...Ляцеў высока селезень,
Нібы зару вітаў.
Вадзе азёрнай вусьцішна
Ў затоенай начы.
...Ня ўчула крыку вуціца,
Густы чарот жнучы.
Сівой расой пасьнедае,
Чакаць будзе дарма.
Вясёлая, ня ведае,
Што селезьня няма.
Завейная,
закруціцца
Зіма ды без пары.
Ой, не чапайце вуціцу
Ў аглохлым азяры!
|
|
