О мой час,
Пачакай, не бяжы,
Хоць ня бегчы табе немагчыма,
Пашапчыце,
Грыбныя дажджы,
Пасьпявайце,
Завейныя зімы!
Не вярнуць прамільгнуўшыя дні
I нідзе не схавацца ад лёсу:
Адцьвіце,
Адкрасуе язьмін,
Адгамоніць лісток на бярозе.
Дык ці варта дарэмна тужыць,
Калі быў я адораны імі,
Калі бачыў
Грыбныя дажджы,
Калі слухаў
Завейныя зімы?
|
|
