– Чаму Міколава вада?
– Ён што, сьвяты,
Мікола?
– Мікола – гэта школа!
Цяпер няма такіх.
Шкада.
Капаў калодзежы ўвесь век
I быў ён першы чалавек
У нашым навакольлі.
Не,
нездарма казалі колісь:
«Калі Мікола рыў калодзеж –
Ваду вазі на продаж».
Смачней ня зналі мы вады...
– Чакай, чакай, стары,
Ты чалавека не дуры:
Пры чым тут... школа?
Душою чысты быў Мікола,
А значыць,
і – сьвяты.
|
|
