Tut lažyć Januk Kupała,
Što pieśni składaŭ,
Płakaŭ šmat, śmiajaŭsia mała,
Časta haładaŭ.
Być błahim čort časam płutaŭ,
Dy nia byŭ jon katam,
Choć nia znaŭ pryhonu putaŭ,
Mužyka zvaŭ bratam.
Bieź ziamłi ŭvieś viek ciahaŭsia
Horš jakoj skaciny,
Voś narešcie dačakaŭsia –
Dałi try aršyny.
Nadpis hety chto prykmiecie,
Chaj Boha paprosie,
Kab jamu choć na tym śviecie
Lepš, jak tut, žyłosia.
12.VI.1906
|
|
