РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Здарожаны посах
Адной да скону верыў ісьціне –
Не паддавацца злой бядзе.
І не пятляў кружнымі выйсьцямі,
А кій дадому прывядзе!
 
Рукамі шчырасьць жару выверыў,
Пачуў глухую скаргу дрэў,
І верш,
Што зь ім асіп на сіверы,
За пазухай, як пеўня, грэў.
 
Не затрымаліся гадоў плыты,
І засталіся там, дзе скруха ные,
У саркафагах вечнай мерзлаты
Яго сябры, навечна маладыя.
 
Верш праляцеў шляхамі выраяў,
Вярнуўшыся пад родны дах.
Хоць посах свой
Вандроўнік выраніў,
Вясёла-здарожаны,
Чытае памяць па складах:
Мі-ко-ла Хве-да-ро-віч.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.