Як уплывовы дзядзька
Сваякоў,
Я словы перацягваю
Вушацкія
У стольны Менск
Па лініі радкоў.
Няхай жа мне
Сымпатыі сваяцкія
Даруюць чытачы.
Сваю радню,
Як дабрыню,
Я ўпарта перацягваю.
Падперазаўшыся
Зямляцкай дзягаю,
Былы давер
Ад сьцюжы бараню.
І, каўняры наставіўшы,
Са мной
Ідуць упоплеч
Словы наравістыя.
І ўшацкі край,
Што ў непагадзі выстаяў,
Як шчыт надзейна-родны
За сьпіной!
|
|
