Прырода ўцякае ў сьнягі, У лівень, у слоту, ў сьпякоту. Няхай адпачнуць трысьнягі, Затокі, лугі, берагі, На плыні аціхлай – кругі, Шчасьліва адчуўшы самоту. Прыродзе лацьвей уцякаць, Ракой выцякаць, уцякаць, Пазбыўшыся ўціску і зьдзеку. Ад радасьці і ад тугі, Хлусьні, мітусьні, пустальгі, Ад ціхай магільнай чаргі Куды Уцячы чалавеку?
|
|