Няхай жыве народ
У думцы,
ў згодзе,
ў бунце.
Яму замок на рот
Павесіць не спрабуйце.
Няхай сьмяецца, кпіць,
Абразы не прымае.
Хай п’е,
Хто ўмее піць,
Пяе –
Як голас мае.
Народ забыў такіх,
Што пяліся, пацелі,
Ў прарабы душ людскіх
Праціснуцца хацелі.
Такі падрадчык рад,
Задобрыўшы нагоду,
Народ,
Нібы нарад,
Закрыць, як кажуць, з ходу.
Ды час-рахункавод
Вядзе свае падлікі.
Жыве ў вяках народ,
Нязломнасьцю вялікі.
|
|
