Я за табой, як сьлед, Усьлед, усьлед Па цаліку нясьмеласьці ступаю. Сусьвет мой, Сьвет мой, Змрок мой і прасьвет, І цемра ўсёвідушчасьцю сьляпая. Пакуль ёсьць ты, Ёсьць я такі, як ёсьць. Цябе кахаю – Значыць, я існую. Тваёй спакусы запазьнелы госьць, Пільную згоду – Яблыню лясную, Каб не кранулі завязь халады, Каб яблыку мальбы Было дзе ўпасьці, Каб не ўрачы і ў думках Слова шчасьце, Шукаю вір, Забыўшы на брады...
|
|