Нішто паўтарыць немагчыма: Ні праўду, ні нават хлусьню. Ня тымі, што сёньня, Вачыма Я заўтра зірну ўпершыню На позірк твой, родны нябёсам, На стан, да спакус малады. Мой крок зь мяне зьдзівіцца, Бо сам Сваёй не пазнае хады. Таму і прашу цябе, Сёньня, І шчыра кажы, і хлусі, І сьмела куляй у прадоньне, І ўзнось мяне на небясі! Цябе паўтарыць немагчыма, Таксама як і мяне. Хай лёсу твайго аблачына Пральецца дажджом па вясьне, Каб зноў паўтарылася ценем І руньню ўзялося хутчэй Народжанае летуценьнем Вясновае сьвята вачэй.
|
|