РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Груганы
На пэнсіі, як на праталінцы
Пражорлівыя груганы,
Сыцеюць берыеўцы, сталінцы
Хлусьні крывавыя паны.
 
Харчы
У груганоў законныя,
За чорны сьпіс паслуг яны.
Таксама,
Як харчы,
Казённыя
Ахвярагубцы-груганы.
 
Шануюць душамі глюгатымі
Сьвяты для іх
Падвальны змрок,
Дзе шчыра працавалі катамі,
Давалі каінаў зарок.
 
Былі да кожнага прыстаўлены,
Хто не ў нагу падумаць мог
І ў сьне ня так сказаць пра Сталіна –
Тварца ўсіх нашых перамог.
 
А ворагаў глыбока ў корані
Прывыклі бачыць слугачы.
Хапала мейсца ў «чорным воране»
Усім
І ў чэраве начы.
 
На мейсца двухгалова-царскага
Арла
Паселі груганы,
Каб імем гневу пралетарскага
Заліць жудою шар зямны.
 
Аднагалова-аднадушныя,
Адзін выконвалі загад, –
Каб душ як больш
У турмы душныя
Перасяліць
Пад засень крат.
 
І новы, наш,
Быў сьвет зьнявечаны
І руйнаваўся да асноў.
І прагла сьвежай чалавечыны
Глухое горла груганоў.
 
Цяпер яны цішэй за агнецаў –
«Стараліся ў імя дабра».
Але рука дагэтуль цягнецца
Туды, дзе вісла кабура.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.