|
Песенька для некаторых маладых людзей
|
У нас маладых людзей дужа вучоных
Цяпер надта шмат разьвялося,
Праўд нейкіх шукаюць на сьвеце нясьнёных,
Над бедным зь іх кожны галосе.
Да працы да роўнай, да волі шырокай
Ахвочы крычаці, ўзываці;
Іх шумныя песьні нясуцца далёка,
Што ўсе людзі – родныя брацьці.
Як дзіўна, як складна бразджыць усё гэта!
Шмат праўды, а шмат тут і жартаў;
Пакуль песьня іхніх хаценьняў ня сьпета,
Прыгледзецца к ім самім варта.
Адзін з вас, паночкі, хітрыя галоўкі,
На доктара выйдзе і будзе
Зь няшчасных схварэлых цягнуць паўрублёўкі,
Лячыцца ў яго будуць людзі.
Другі будзе з вас брахунцом-адвакатам,
Як трэба судзіцца, парадзіць,
А больш каб карысьці мець, брата ён з братам
За нібыта праўду павадзіць.
А трэці, што больш усіх рваўся к свабодзе,
Напэўна, ён будзе йнжынерам,
Як ставіць астрогі, планы павыводзе,
Збагаціцца гэткім манерам.
Чацьвёрты зь між вас, вальнадумцы, у судзе
Расьсядзецца членам вяльможным,
Галодных, нявольных судзіці ён будзе,
Караці Сібірам марозным.
Во, пяты банкірам, а той зноў судзьдзёю,
А той там аптэку заложа,
І кожны сыт будзе, багацьце чужою
То крыўдай, то працай размножа.
Так будзе з вас кожны сьлядамі йсьці дзедаў,
Ня знаючы гора ніколькі,
I ўсе вы, і ўсе вы палкі дармаедаў
Сабой павялічыце – й толькі.
I скажаце гэта вы некалі самі,
Як вам спухнуць каркі ад сала,
Што песенька песьняй, чужымі ж трудамі
Жыць лёгка дый чэсьць і пахвала.
24.VI.1906
|
|
