Як і сучасны кемны будаўнік,
Бог,
Здаючы аб’ект,
Усё да кропкі
Зрабіў,
Ды непрыкметна недаробкі
Пакінуў –
Працаўнік
Меў свой разьлік,
Каб чалавек,
Якога ён стварыў,
Хацеў паправіць
Недаробкі Бога,
Каб дарабляў як сьлед
Сябе самога,
Адчуўшы ў працы
Ранішны надрыў.
І чалавек датуль,
Пакуль жыве,
Упарта
Сам сябе перарабляе,
Лісьцё гадоў
Зграбае аграблямі,
Свой
Косіць цень
На сьвежай мураве.
Лягчэй аб мур маўчаньня
Лоб разьбіць,
Чым раскусіць
Сухар пытаньня прэсны:
Чаго недарабіў
Прараб нябесны,
Што мог
І што не захацеў рабіць?
|
|
