РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Рыгор Барадулін
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Адвечная тэма
Калі архангельскія трубы
Апавясьцяць пра страшны суд,
Я, не збаяўшыся пакут,
Успомню,
Што шапталі губы,
Што, пэўна, быў табе я любы.
 
Калі тугі тугія лукі
Абрынуць стрэлаў горны град,
Сустрэць я стрэлы буду рад,
Успомню,
Што крычалі рукі,
І шчырасловы, і манюкі.
 
Калі заціхне гром прарочы,
Забытыя збудзіўшы дні,
Я не ўстрашуся цішыні,
Успомню,
Што маўчалі вочы,
Спавіўшы смутак па-жаночы.
 
Яны далёка,
Стрэлы, трубы.
А покуль ты са мной сама,
Мне часу ўспамінаць няма.
Сьмяюцца рукі,
Помняць губы.
Суціш хаду, мая зіма!
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.