РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Казакі на Беларусі
Дарогі – і вецер,
                                  і злая казацкая песьня.
І крыж праваслаўны на вершніку кожным,
                                                                                              і грэх.
Анёл праляцеў
                                  праз блакітнае неба Палесься,
Засталася толькі
                                    сьцяжынка на хмарах гарэць.
Прыглушана б’юць капыты
                                                              па зямлі беларускай.
У вольніцы – вольныя шаблі,
                                                              пустыя мяхі,
У вольніцы – вольнае сэрца
                                                                і прагныя рукі,
І воўку галоднаму лёгка
                                                      махнуць за сьцяжкі.
Ня ўсё маскалі ў гарадох
                                                      папалілі, пабралі.
Казацкім братам
                                    засталося паесьці, папіць...
І скажуць: «Мы вас
                                          ад касьцёльнага зла ўратавалі»,
І пойдуць, п’яныя,
                                          мясцовыя цэрквы паліць.
І – попел на вецер,
                                          накормлены конь –
                                                                                      у дарогу.
Казацкая песьня,
                                      і плач беларускіх жанок...
Забыцца?
                      Забудзем.
                                          І перад выкладчыкам строгім
Пра казачных вольных казакаў
                                                                      паўторым урок.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.