Людзі лёзныя,
Сьцежкі росныя,
Ногі босыя,
Словы – сьлёзныя,
Ну а песьні нашы – разбойныя,
Ну а вочы нашы –
пагрозныя.
Добрай раніцы, слаўны Полацак!
Будзе вечар твой –
сумнаваценькім.
Не Сафіі госьці памоляцца,
Божы страх намоляць багаценькім.
Добры вечар, Менск,
гандляроўскі край!
Прадамо табе
сваё гора мы.
Бо кірмаш. заўжды
валацугам – рай.
Плакаць будзеце цэлым горадам!
Нам кароль казаў
на вайну ісьці,
Нам закон казаў
гарады мінаць.
Добры дзень, Гародня!
Табе – плаціць,
Што схацелі госьці
заначаваць.
Людзі лёзныя,
неработныя
Да спажывы лёгкай
ахвотныя,
Каб нашчадкі нашы
багатыя
У гарадох, адкуль
праганялі нас,
Кіраваць маглі
магістратамі,
З гарадоў зрабілі
разваліны!
Людзі лёзныя,
Сьцежкі росныя,
Ногі босыя,
Сны пагрозныя.
|
|
