РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Кушляны
Законнай цемрашалы лічаць цемру,
А чалавек
                        вястуе пра сьвятло.
Заве туды –
                          дзе кулямі сустрэнуць,
Дзе вогнішчаў трывожнае цяпло.
 
Акенца кожнай хаты – крыж драўляны,
I кожны плот складаецца з крыжоў.
Сабачым брэхам замяло Кушляны.
Самотнай сьцежкай
                                              чалавек пайшоў.
 
За ім пайшлі каменьні. Толькі людзі
Чагось чакаюць.
                                    Ходзяць ля руін.
Шукаюць сьцежку на зямлі,
                                                              у брудзе...
Але ня гляне ў неба
                                              ні адзін.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.