 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Зноў выпаў сьнег.
Забілі сьвятара.
Красуня не заторгвае фіранкі –
Жаўнеры едуць. Золатам гараць
Іх эпалеты гэтым ясным ранкам.
Нічога не зьмянілася.
Чужы
Прыйшоў – і пойдзе.
Вадзіцца дарэмна.
Касьцёлы, як іржавыя нажы,
Прымерваюцца да нябёсных венаў.
I вось ужо пайшоў крывавы сьнег,
Але растаў...
У белым – болей сьмерці.
Заторгнутых фіранак ціхі грэх
Ніколі не адкрые бедны Вертэр.
Назаўтра на далёкую вайну
Зноў чужакі паедуць празь мястэчка.
Рукамі абдымаючы сьцяну
У сьнег спаўзе чарговы чалавечак.
Сам вінаваты –
думай пра сям’ю.
А тут жыцьцё ня скончыцца ніколі.
I людзі песьні новыя сьпяюць
Пра горад свой, які ня хоча волі.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
