РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Вечаровы дождж
Сіні вецер параніў аб зорку крыло
I крывёю заліўся празрыстай.
Ад дажджу пахаваліся людзі ў жытло,
I далонькі падставіла лісьце.
Абдымаюцца ліпы
                                          на даўніх кладах,
I трава небасхіл абдымае.
Нас, людзей, разьядноўвае
                                                            нават вада.
Жвір на могілках толькі яднае.
Вечаровым дажджом
                                                быў адплаканы дзень,
I прамыта сьцяжына для ночы.
I ў самотных кватэрах
                                                  самотных людзей
Час яшчэ бессэнсоўней
                                                    закрочыў.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.