 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Мне столькі хочацца табе сказаць,
Як бы яшчэ я не казаў нічога –
I слоўца нават аднаго-другога
Ня вымавіў, каб споведзь распачаць.
Але прашу цябе – ты знай і помні:
Што не пасьпею я сказаць табе –
Даскажуць сонца залатыя промні
У верасьнёвай сьцішанай журбе;
Даскажа ветрык раніцай вясновай,
Што будзе лашчыць твой прыгожы твар;
Даскажа лес сваёй таемнай мовай –
Праўдзівы знаўца дум маіх і мар;
Даскажа ў полі пад гарой крынічка,
Што па каменьчыках бяжыць-журчыць,
I шэрая зязюля-варажбітка,
Што мне накукавала доўга жыць.
Ты толькі іх гаворку зразумей
I слухай, слухай, слухай іх часьцей!..
1991
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
