Нішто вас ужо не стрымае.
Вы зробіце гібельны крок.
Гісторыі мудрай урок
Улады над вамі ня мае.
Нішто вас ужо не ўратуе.
Ня будзе спагады нябёс
Таму, хто адрынуў свой лёс
I сам сваё шчасьце руйнуе...»
Так Ён нам прамовіў, ды ў гуле,
Як рэха, пустых галасоў,
Заложнікі іншых часоў,
Мы слова Яго не пачулі.
I рушылі ўдаль па абшары.
А ўперадзе ў клешчах ярма –
О, так, наша доля сама! –
З усьмешкай дурнічкі на твары.
1993
|
|
