РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ніл Гілевіч
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
З эпасу маленства
Штрых да біяграфіі
Зноў стужку памяці кручу –
Гляджу сваё маленства.
Як страшна хлеба я хачу!
Калі яго наемся?
 
Ці на двары стаіць паўдзён,
Ці раніца, ці вечар –
Чаму я так яму жадзён?
Чаму галодны вечна?
 
Вось адвячоркам на грудку,
Дзе жніўны дух гарачы,
Сястра мне сунула ў руку
Малюсенькі акрайчык.
 
Хоць пахнуў паранкай праснак
I быў зямліста-шэры –
Я і дагэтуль помню смак
Сіроцкай той вячэры...
 
Вось у дзічы, пад купай лоз,
Ляжу цішком, як мёртвы.
А цётка – о, шчасьлівы лёс! –
Дае мне хрушчык з морквы.
 
I я па трошачку зусім
Адкусваю з-пад пальца –
Каб як мага даўжэй мне зь ім,
Даўжэй зь ім не расстацца...
 
Куды ні ткнуся ў памяць тых
Далёкіх дзён мінулых –
Усё адзін і той жа штрых,
Адзін і той малюнак.
 
Зь ім да сівых дажыў гадоў.
А ў старасьці пачэснай –
Здаецца... скора буду зноў
Жадзён скарынцы чэрствай.
 
23.ХІІ.1993.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.