Ты ўжо дакурыў, ты пойдзеш і зьнікніш, Але ж усё роўна, сябе мы пабачым, З акуркам тваім пакладу разам свой я, Хай Briviba позіркам зьесьць нас кашачым. Хай рукі трымаюць высока тры зоркі, Хай брыдкаю зеленьню вып’е ўсе хмары, У горадзе барсаў зраблюся скульптурай, Мяне ты заўсёды пазнаеш па твары...
|
|