Гата здарыцца, напэўна,
На сьвітаньні... На сьвітаньні
Трэсьне радасна і гнеўна
Гром у пойме, за сялом.
Я павінен гэты момант
Не праспаць ні ў якім разе
I пачуць на слых уласны,
Што пачаўся крыгалом.
I пабачыць, і пабачыць,
Як вада напорна хлыне,
Разьняволеная ўрэшце
Ад аковаў ледзяных.
Прыгажэйшага на сьвеце
Я відовішча ня знаю,
Чым пачатак крыгалому,
Чым свабоды першы міг.
1970. 1999.
|
|
