Ясным,
чыстым ранкам велікодным,
у жытло маё, мой церам з кніг,
Завіталі
з добрым словам родным
трое маладых.
Трое, акрылёных сьветлай верай
у Хрыстовы дні.
Трое, не прыгнечаных хімерай
д’яблавай хлусьні.
Што іх прывяло?
Яшчэ з парога
з трох сказаў адзін:
«Ведайце, мы гонару народа
сплюндрыць не дадзім!..»
Хростам сэрца і душы няўгледным
я на гэта бласлаўляю іх –
яснавокіх, гордых, непадлеглых
трое маладых.
2004–2007
|
|
