I ўдзень і ўначы марадзёры арудуюць скрозь, марадзёры! I сярод белага дня, на вачах у людзей, і ў цямрэчы, таемна. Марадзеры – адвеку вядомае гнюснае племя, зводу якому няма. Марадзёры рабуюць мёртвых – зьдзіраюць адзеньне, абутак і іншыя рэчы. Звычайна, з палеглых на бойным полі і яшчэ не зарытых у дол ваяроў. Але ў гэтых, у сёньняшніх нашых, разьлік адмысловы: гэтыя зь мёртвых сыноў і дачок Беларусі зрываюць нацельныя крыжыкі – амулеты багаславеньня, – іх веру, іх гонар, іх памяць. Сарванае – прадаюць: золата ўсё ж такі! Ці серабро. Ну а хоць бы і медзь... Гэтым патрэбна пасьпець душы абрабаваць.
2006
|
|