Шмат непатрэбных тысяч разоў
Ізноў, як калісьці было,
Цёплыя сьцены і сьпіны суседзяў
Мне тлеюць на мяккае шкло.
Тысяча жоўтых волатаў-зуб
Штурхаюць прамовамі рот,
Нехта ужо праглынуў свой відалец,
Ў канапу разьліў чарку вод.
Добра зрабілі розных квіткоў,
Паклікалі важкіх людзей.
Шмат тысяч я зноў разоў цябе бачу –
Ад гэтага мне не валей#Валей#Лепей, лепш....
|
|
