Усе, што гавораць сягоньня
пра лёс беларускае мовы,
дзеляцца на дзьве палавіны:
на тых, каму баліць
і каму не баліць.
Тыя, каму не баліць, –
спакойна зусім
філязофствуюць і разважаюць,
аналізуюць і аргумэнтуюць,
нават пішуць трактаты.
Ну, а тыя, каму баліць, –
у прыступе болю
кідаюцца ніцма на дол
і плачуць надрыўна,
і б’юць кулакамі зямлю...
Вось і ўсё, і ўся розьніца
паміж тымі і тымі.
Травень, 2007 г.
|
|
